Σχετικά με τις Ευρωεκλογές και όχι μόνο | GRexit | Καλό(ή) Ψό(ή)φο

Όλο λέω να μην ξανασχοληθώ με τις εκλογές γενικά κι όλο κάτι με τρώει να πω την πολιτική μου άποψη στη συγκεκριμένη συγκυρία και όπως αυτή έχει διαμορφωθεί μέσα από το πέρασμα του χρόνου και των γεγονότων που μεταβάλλονται από την εκάστοτε χωροχρονική πολιτική πραγματικότητα. 

Το σίγουρο είναι πως οι οι απλοί και συνειδητοποιημένοι ταξικά πολίτες, άσχετα από το πολιτικό βάθος του καθενός, είμαστε χαμένοι όποιο δρόμο και αν επιλέξουμε στο σήμερα. Το άκυρο και η αποχή δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα, η ψήφος στην εξωκοινοβουλευτική ταξική αριστερά (ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ, ΜΛ ΚΚΕ, ΚΚΕ μλ, ΟΚΔΕ) πάλι το ίδιο εκτός την επικαιροποίηση των ίδιων και των ίδιων στελεχών στο προσκήνιο και η ψήφος στην κοινοβουλευτική ταξική αριστερά (ΚΚΕ) το ίδιο με τους προηγούμενους συν (ένα πολύ μεγάλο συν όμως) την διαιώνιση στελεχών να απομυζούν χρήμα για την σταθερή διαιώνιση των αποτυχημένων πολιτικών τους όσο αφορά την τακτική και την στρατηγική σε βραχυπρόθεσμο διάστημα αφού για το μακροπρόθεσμο έχουμε αφεθεί στην απροσδιόριστη "λαϊκή εξουσία" χωρίς να κουνήσουμε τον κώλο μας και να χάσουμε τις συστημικές θεσούλες μας βολεμένοι στελεχιακά στα έδρανα του εθνικού και του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου.

Από όπου και να το δεις είμαστε χαμένοι οι ανένταχτοι ταξικά πολίτες. Εφόσον ενότητα στην πράξη δεν υπάρχει και ούτε κάποιο πολιτικό σχέδιο άμεσο, μη μόνο εκλογικό, με σοβαρότητα, με συνέπεια και με όραμα. Και όπως έχω γράψει και άλλη φορά το μόνο κλειδί που μπορεί να μας πάει μπροστά είναι η Ενότητα -σαν μια γροθιά- των πολιτικοποιημένων ταξικά ανθρώπων από όλα τα κόμματα, τις οργανώσεις και τους ανένταχτους της ταξικής αριστεράς, χωρίς κομματικούς, ιδεολογικούς και δογματικούς αδιέξοδους δρόμους της "μιας αλήθειας".

Δυστυχώς ο χυλός της αποχής και του άκυρου όλων των επιπέδων πλέον δεν με καλύπτει στις εθνικές, νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές. Οι ελάχιστοι που "ψηφίζουν" αποχή και άκυρο αλλά συμμετέχουν στην πολιτική πραγματικότητα της χώρας ποικιλοτρόπως (σωματεία, σύλλογοι, πολιτικά στέκια, δράσεις, δρόμος, κτλ) είναι μερικές χιλιάδες μπροστά στα εκατομμύρια του εκλογικού σώματος που απέχουν από την εκλογική διαδικασία διότι πολύ απλά είναι απολιτίκ-ιδιώτες-καταναλωτές και κοιτάνε την πάρτι τους.

Έτσι έχουμε από εδώ και στο εξής (μέχρι νεωτέρας):
Στις νομαρχιακές και δημοτικές εκλογές αποφάσισα να ψηφίζω αριστερούς ανθρώπους που συμμετέχουν στα κοινά από ταξική σκοπιά όπως είναι αυτοί του ΚΚΕ έστω κι αν διαφωνώ στο κεντρικό πολιτικό επίπεδο. Πρέπει στα νομαρχιακά και δημοτικά συμβούλια να βγάζουμε τέτοιους ανθρώπους με ταξικό πρόσημο όπως και στα σωματεία κτλ, χωρίς ιδεολογικές και δογματικές παρωπίδες. Προσωπικά μένω στην Αγία Βαρβάρα και εμείς δεν έχουμε εδώ άλλα ταξικά σχήματα. Σίγουρα αν ψήφιζα Αθήνα θα ψήφιζα τον Κώστα Παπαδάκη σε δημοτικό επίπεδο. Σε νομαρχιακό ταξικά μόνο το ΚΚΕ έχει "σοβαρά" στελέχη σήμερα δυστυχώς.

Στις βουλευτικές εκλογές αποφάσισα να ψηφίζω ταξικά αριστερά κόμματα που έχουν τις εξής απλές διαχωριστικές γραμμές: θα λένε ξεκάθαρα για έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και θα είναι με την "σωστή πλευρά της ιστορίας": δηλαδή στον πόλεμο της Ουκρανίας δεν θα μιλάνε για δύο ιμπεριαλισμούς και δεν θα πατάνε σε δύο βάρκες. Τέτοια πολιτικά ταξικά κόμματα πλην το Εργατικό Επαναστατικό Κόμμα (ΕΕΚ) δυστυχώς δεν υπάρχουν. Μετά οι μόνες πολιτικές ταξικές οργανώσεις είναι η Λαϊκή Δράση – Ομάδα Κομμουνιστών / Αγωνιστών, Κομμουνιστική Επαναστατική Δράση, Σύλλογος Γιάννης Κορδάτος, Κίνηση Κομμουνιστών Εργατικός Αγώνας, Επαναστατική Ενοποίηση, Πλατφόρμα Ανεξαρτησίας.
Δυστυχώς αν το ΕΕΚ δεν κατέβει στις επόμενες βουλευτικές εκλογές θα πάω πάλι προς το Άκυρο-Διαμαρτυρίας, διότι ως ελάχιστο σημείο πολιτικής σύγκλυσης βάζω το ιδεολογικό ξεβράκωμα που έχει γίνει με τον πόλεμο της Ουκρανίας (όπως και με της Συρίας ένα πράγμα) στις τάξεις της ταξικής (τρομάρα της) αριστεράς.

Στις ευρωεκλογές συνεχίζω ξεκάθαρα με Άκυρο-Διαμαρτυρίας και όχι Αποχή: πάμε στην κάλπη και τους βρίζουμε. Όχι, απολύτως καθόλου, δεν συναινώ με τα κομματικά στελέχη της ταξικής αριστεράς τα οποία ο συστημικός μισθουλάκος τους να πέφτει και αφήνουμε τον πολιτικό αγώνα στις επαναστατικές κραυγές, οδυρμούς και καλένδες.

Για το ΜΕΡΑ25, την ΛΑΕ και το κόμμα του Παναγιώτη Λαφαζάνη δεν θα γράψω τίποτα πέραν πως προσωπικά για εμένα έχουν τελειώσει πολιτικά έστω κι αν ψήφισα στις δεύτερες εκλογές το 2023 το ΜΕΡΑ25 από πολιτική απόγνωση μπροστά στον επερχόμενο θρίαμβο της ακροδεξιάς κυβέρνησης Μητσοτάκη. Πάντως αυτοί δεν ανήκουν στην ταξική αριστερά που με ενδιαφέρει πολιτικά έστω κι αν τους θεωρώ από την δικιά μας πλευρά στον δρόμο. Ανήκουν πολιτικά σήμερα στην εποχή πριν του 2015 ΣΥΡΙΖΑ κι εγώ με αυτήν την μεσοβέζικη πολιτική είχα και έχω πάντα αλλεργία, συν του ότι αισθάνομαι ένα deja-vu σύγκρυο.

Καλό(ή) Ψό(ή)φο Ευρωπαϊκή Ένωση.
Καλό(ή) Ψό(ή)φο Ναζιστική-Γερμανία που ξαναεξοπλίζεσαι για τον τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο μιας και την Ευρώπη τα κατάφερες να την καταλάβεις οικονομικά: χωρίς tanks αλλά με banks. Καλό(ή) Ψό(ή)φο Γαλλία της αποικιοκρατίας και του ιμπεριαλισμού και όχι του Διαφωτισμού που βαυκαλίζεσαι. Καλό(ή) Ψό(ή)φο LOBBYίστες.
Καλό(ή) Ψό(ή)φο ελληνάκο-ραγιά που ξέχασες, που δεν κατάλαβες, που αδιαφορείς να κατανοήσεις πως η ΕΟΚ/ΕΕ/euro διέλυσε την χώρα σου μαζί με τα συστημικά μνημονιακά κόμματα που ψήφιζες ανθρωπάκο από το 1974 και μετά: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ. Καλό(ή) Ψό(ή)φο ναζιστική, ακροδεξιά, απολιτίκ Ευρώπη των χιλιάδων σφαγμένων Παλαιστινίων παιδιών. Καλό(ή) Ψό(ή)φο Ευρώπη της Eurovision που δεν αποκλείεις την χώρα-δολοφόνο-τρομοκράτη Ισραήλ καθώς και από όλες τις άλλες πολιτιστικές και αθλητικές εκδηλώσεις/οργανώσεις.

--------
*η φωτό είναι δικιά μου από την εποχή του Δημοψηφίσματος