Μέχρι εδώ. Φτάνει.

Λόγω προσωπικών προβλημάτων, ακροδεξιάς επικαιρότητας και ανεκπλήρωτων προσδοκιών μέσω του παρακάτω κειμένου από ομιλία του Κώστα Παπαδάκη
Ενότητα και Μέτωπο τώρα στην εξωκοινοβουλευτική ταξική κομμουνιστική αριστερά.
ξαναβάζω τις σκέψεις μου σε μια σειρά και λέω κάπου ώπα.
Αυτά δεν τα λέμε συνεχώς από πριν τις πρώτες εκλογές του 2012;

Τι έχει (πραγματικά) αλλάξει;

Ενότητα και Μέτωπο τώρα στην εξωκοινοβουλευτική ταξική κομμουνιστική αριστερά.

Υπάρχουν ορισμένοι Πολίτες σε αυτή τη χώρα, ταξικά χειραφετημένοι, όπου κοσμούν τον επαγγελματικό τους χώρο μέσα από την επαγγελματική/συνδικαλιστική δράση τους και κατά συνέπεια κοσμούν και τον πολιτικοιδεολογικό χώρο μέσα στον οποίο εντάσσονται.